Założenie Pałacowe w Stolcu - gm. Dobra. - e-Przewodnik Turystyczny po Powiecie Polickim

Szukaj
Idź do spisu treści

Menu główne:

Założenie Pałacowe w Stolcu - gm. Dobra.

POŁOŻENIE I ZAŁOŻENIE

We wsi znajduje się okazałe założenie pałacowo-parkowe z folwarkiem. Rezydencja reprezentuje typ założenia entré cour et jardin (pomiędzy dziedzińcem od wschodu i ogrodem od zachodu). Leży na wzniesieniu, tarasowo opadającym w stronę jeziora Stolsko. Rezydencja stolecka położona jest w parku, którego główna oś rozciąga się równoleżnikowo od wsi Bolków w kierunku wschodnim. Początkowo tworzy ją aleja lipowa, następnie po przecięciu głównej drogi we wsi dociera do bramy głównej ogrodzenia pałacowego i dalej jako aleja kasztanowa prowadzi przez podłużny dziedziniec aż do kolistego gazonu przed reprezentacyjnym wejściem do pałacu. Po drugiej, zachodniej stronie pałacu (obecnie na terenie Niemiec) główną oś tworzy aleja lipowa będąca kanwą czterech kwater ogrodu barokowego, która następnie biegnie w kierunku dużego kompleksu lasów stoleckich, gdzie w XIX wieku powstał naturalistyczny park obejmujący okoliczne lasy, łąki i jeziora.


HISTORIA

Pałac zbudowany został w latach 1721-1727 w stylu barokowego klasycyzmu. Pałac wraz z przyległym parkiem od 1945 roku aż do 2003 roku był siedzibą Wojsk Ochrony Pogranicza, a później Straży Granicznej. Było to jedyne miejsce w Polsce, gdzie przez środek nieruchomości przechodziła granica między Polską a NRD. Pamiątką po niej są słupki graniczne - polski i niemiecki - stojące koło podjazdu. Prawdziwa granica państwowa przebiega kilkadziesiąt metrów na zachód od budynku, przecinając dawny park pałacowy i jezioro Stolsko. Mało kto wie, że w okolicy odbywały się polowania myśliwskie generalicji radzieckiej, gdzie za nagonkę służyli oficerowie NRD. Po opuszczeniu pałacu przez SG zaczął on szybko niszczeć. Następnie pałac przeszedł na własność Skarbu Państwa, a zarządzał nim Starosta Urzędu Powiatowego w Policach. W 2009 roku Uniwersytet Szczeciński zwrócił się do władz powiatu polickiego o wyrażenie zgody na dokonanie darowizny tej nieruchomości na rzecz uczelni. Wniosek poparł Wojewódzki Konserwator Zabytków i wojewoda zachodniopomorski. Uczelnia przedstawiła oświadczenie, że posiada możliwość pozyskania środków na renowację i remont obiektu. Uczelnia chce wykorzystać zespół pałacowo-parkowy na miejsce wykładów, konferencji i zajęć warsztatowych dla studentów oraz kadry. Obiekt po remoncie ma stać się Domem Pracy Twórczej, punktem organizowania obozów naukowych dla studentów, a w przyszłości również Domem Emeryta dla pracowników Uniwersytetu.


ARCHITEKTURA

Pałac rozplanowany na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjny, murowany, przykryty dachem mansardowym. Elewacje symetryczne. Część centralna fasady podkreślona trójkątnym frontonem, w tympanonie herby dawnych właścicieli von Raminów - dwa tarany do burzenia murów - wraz z rycerskimi hełmami. Na teren założenia wchodzi się przez monumentalną, neobarokową bramę ozdobioną figurami jeleni o kutych, bogato zdobionych skrzydłach, w których dominują motywy roślinne z wplecionymi inicjałami ostatniego właściciela. Dalej prowadzi przetrzebiona aleja kasztanowcowa, która przed frontem budynku kończy się klasycznym podjazdem z gazonem pośrodku. Rozpięta w tym miejscu siatka ogrodzeniowa przeszkadza w dotarciu do samego pałacu. Nie warto jej przekraczać na własną rękę. Wprawdzie osoba strzegąca pałacu nie zabrania turystom wstępu do zabytku, ale lubi sama decydować o tym, kogo wpuścić. Wnętrze pałacu prawie całkowicie pozbawione jest oryginalnego wyposażenia (zachowały się tylko ozdobne dębowe schody oraz niektóre sztukaterie i plafony).

DWOREK - RZĄDCÓWKA

Integralną część założenia stanowi zespół ceglano-kamiennych i częściowo ryglowych budynków mieszkalnych (z domem rządcy) i inwentarsko-gospodarczych pochodzących z XVIII wieku (stajnia z 1734 roku i obora z 1735 roku) oraz przełomu XIX i XX wieku. Rządcówka to parterowy, murowany z czerwonej cegły budynek mieszkalny z wejściem poprzedzonym gankiem. Obecnie budynek zamieszkuje kilka rodzin. W sąsiedztwie znajduje się niewielki park krajobrazowy.

CIS BARNIM

We wschodniej, polskiej, części parku występują: graby, świerki, lipy oraz pomnik przyrody - cis "Barnim" o obwodzie pnia ponad 290 cm.

 
 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego